مقایسه یافته‌های رادیوگرافی مبتلایان به عدم تقارن فک تحتانی با افراد طبیعی (متقارن)

چکیده مقدمه: با توجه به گستردگی شیوع تقارن نداشتن فک پایین به نظر می رسد ارزیابی آن فقط در یک نما کافی نباشد و بهتر است برای تشخیص بهتر و طرح درمان مناسب این ارزیابی در نماهای مختلف انجام شود. هدف: مقایسه یافته های رادیوگرافی بیماران دارای فک تحتانی نامتقارن با افراد طبیعی و معرفی شاخص نداشتن تقارن. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی رادیوگرافی‌های خلفی- قدامی سفالومتری، پانورامیک و توموگرافی کندیل 20 بیمار بررسی شدند. شامل 10 نفر با فک تحتانی نامتقارن و میانگین سنی 8/17 سال(6 زن و 4 مرد) و 10 بیمار با فک تحتانی متقارن و میانگین سنی 6/17 سال . (6 زن و 4 مرد)، که از نظر سنی به کمک شاخص (Cervical vertebrae maturation Stage) CVMS و تا حدودی سن شناسنامه ای با هم تطابق داده شده بودند. در رادیوگرافی خلفی- قدامی سفالومتری، هشت شاخص در دو دسته کلی شاخص‌های افقی و شاخص های عمودی بررسی شدند. در رادیوگرافی پانورامیک شاخص کندیلی و شاخص راموسی پس از اندازه گیری ارتفاع کندیل و راموس تعیین شدند. میانگین قطر سرکندیل هر سمت در توموگرافی‌های خلفی، میانی و قدامی به صورت شاخص توموگرافی محاسبه شد. داده ها با نرم افزار SPSS10 و آزمون Paired Sample با ضریب اطمینان 95% آنالیز شدند. نتایج: میانگین شاخص توموگرافی در گروه شاهد و مورد به ترتیب 91/2 و 98/4 بدست آمد. شاخص کندیلی وراموسی در گروه شاهد به ترتیب 07/0 و 01/0 و در گروه مورد 04/0 و 01/0 بود. بین دو گروه مورد و شاهد اختلاف آماری معنی دار وجود نداشت. نتیجه‌گیری: رادیوگرافی‌های معمولی در تشخیص نداشتن تقارن کمک کننده است، اما مرز مشخصی را در غالب شاخص عدم تقارن معرفی نمی کند.